Senin olmadigin yerde yasamanin imkani yok!
I.Tatlises’in bir sarkisindan alinti
Ev halidir; her an derli-toplu olmak mumkun olmaz. Her zaman cıncık gibi (Sivas agzi ile ‘cam gibi’) olmaz. Bazen birakin duzeni, duzensizligi bile gozumuze batmaz. Ta ki, eve bir misafirin gelecegi haberi alinana dek! Bomba tesiri gibidir, eve misafir gelecegi haberi:) Hasta bile olsak, canavar bir performansla, once ortaliga ceki-duzen veririz. Sonrasin da, istikamet mutfaktir. Haliyle dunku yemegi veremeyeceginize gore, hemen harikalar icin eller sivanir. Caniniz cikmistir ama son olarak bir de aynaya bakmak lazimdir; sıra nihayet kendimize gelmistir. Tabi evde coluk-cocuk yoksa:) Misafir kapinin zilini calana dek, hazirliklar surer de surer. Neyse ki, icimiz rahattir. Her sey tamam gorunmektedir. Ohhh be!( Anlatmadan gecemeyecegim. Bizim evde 4 kiz var. Bir de dehasiyla beni hep hayrete dusuren bir anne:) Eger o gun kizlar olarak, kendimize gunu tatil ilan etmissek ve herkes bir tarafa cekilmis, evle ilgilenmiyorsa, annemin dehasina maruz kaliriz. Ne eder eder basarir ve eve getirecek birkac misafir bulur. Tatil planlari bitmis, 4 kız evde ‘Kakılmıs’ motifiyle calismaya baslamistir bile.Çünkü: gelen misafirler evdeki kızlarin sayisina binaen, birakin duzensiz bir evi, duvardaki tablonun azicik kaymis olmasini bile laf arasina sokusturmayi basarirlar. Gel de annenin dehasina basegme!)
Bu ornegi sirketlere coverlayalim mi? Ayni yerde surekli olmak, rutine baglanmis isleri yapmak, bazi unsurlarin gozumuze batmasini engeller ve eskilerin tabiriyle ‘unsiyet peyda eder’. Bundan kurtulmanin en iyi yolu, musterilerinizi sirketinize davet etmenizdir. Oyle zaman olur ki, musteri ile temasiniz, telefon ve mail trafiginden ibaret kalir. Eger musterilerinizin sayisi cok fazla ise, ozel musterilerinizi belirleyin ve onlari sirketinizde agirlayin. Onore edin! Sirkete musterilerin gelecegini bilmek bile, etrafimiza farkli bir gozle bakmamiza neden olur. Hatta bazi unsurlara, ‘Ya ben bunu daha once nasil gormedim? Nasil oldu da beni rahatsiz etmedi?’ gozuyle bakmaya baslarsiniz. Bazi seyler yer degistirir. Once kendi goruntusune, sonra kendi odasina, en son baska odalalara ve sirkete bakan goz –tabi bakiyorsa- islev degistiriverir. Iste tam burada annemin slogani devreye girer:
Yasasin misafirler!
YAŞASIN MÜŞTERILER!
Not: Yazilarimdaki karakter sorunu kullandigim klavyenin marifetidir. Bagislayin!
Comment here